Kedilerde Alt Üriner Sistem Hastalığı (FLUTD)

Kedi alt idrar yolu hastalığı (FLUTD) 1925 gibi erken bir tarihte tanımlanmıştır ve kedi tıbbında karşılaşılan en yaygın sorunlardan biri olmaya devam etmektedir. 1999 araştırması FLUTD'un özel muayenehanelerde değerlendirilen kedilerin% 1,5'unu etkilediğini bildirdi. 2001 yılında yapılan bir çalışmada, veterinerlik hastanelerine sunulan kedilerin% 8'i FLUTD için sunulmuştur.Yıllar boyunca, idrar boşaltım problemleriyle ilgili klinik belirtiler grubunu tanımlamak için “kedigiller ürolojik sendrom” (1970'e kadar uzanan) ve FLUTD (1980'lere kadar uzanan) gibi çeşitli terimler kullanılmıştır. FLUTD'un nedenleri olarak kedigiller idiyopatik sistit (FIC), ürolitiyazis, üretral tıkaçlar, anatomik kusurlar, neoplazi, enfeksiyon ve davranış sorunları dahil olmak üzere çeşitli bozukluklar ortaya çıkmıştır.Yayınlanmış çalışmalar, bu nedenlerin nispi yaygınlığı konusunda genel bir mutabakat göstermektedir. En yaygın neden kedi idiyopatic sistit'dir (vakaların% 55 ila% 65'i). Ürolitiazis, FLUTD ile başvuran kedilerin yaklaşık% 15 ila% 20'sini etkiler. Davranış sorunları ve anatomik bozukluklar vakaların yaklaşık% 10'unu oluşturabilir. Neoplazi (% 1 ila% 2) ve İYE'ler (% 1 ila% 8) en az görülen nedenlerdir. Semptomlar Sadece klinik işaretlere dayanarak FLUTD'un nedenini belirlemek mümkün değildir. Altta yatan nedene bakılmaksızın yaygın klinik belirtiler arasında pollakiüri, dizüri, strangüri, idrar yapma girişimleri sırasında seslendirme, hematüri ve periüri bulunur. Mesane ağrısı olan kedilerde nadiren bilateral ventral abdominal ve inguinal alopesi görülür. Bir erkek kedinin FLUTD ile değerlendirilmesinde ilk adımlardan biri üretral açıklığı belirlemektir. Üretral tıkanıklığı olan kediler dizüri, strangüri, penis ve perineumun artan yalaması, ağrı ve değişken sistemik tutulum belirtileri ile ortaya çıkar. Mesane belirgin şekilde şişmiş olabilir. Teşhis Yöntemleri FLUTD'un altında yatan nedenler çeşitlidir ve odaklanmış bir tanı planı klinisyenin tanı ve hedef tedaviye ulaşmasına yardımcı olacaktır (Şekil 32-18). Bir teşhis değerlendirmesi her zaman tam bir tıbbi ve diyet öyküsü, fizik muayene ve idrar tahlili içermelidir. Hastaya bağlı olarak, araştırma ayrıca idrar kültürü ve duyarlılık testi, mesane görüntüleme (örn. Düz ve kontrast radyografi, ultrason, sistoskopi) ve diğer laboratuvar incelemelerini (örn. CBC, kimya profili, toplam T4, retroviral seroloji) içerebilir. Klinik belirtiler olarak sadece periüri (kum kabı dışına idrar yapmak) veya idrar püskürtme ile ortaya çıkan kedilerde tamamen davranışsal bir sorun veya davranışsal bir bileşenle ilgili tıbbi bir sorun olabilir. 1. İdrar Tahlisi FLUTD belirtileri ile başvuran tüm kediler için bir idrar tahlili yapılmalıdır. İdrar numuneleri alındıktan sonra 30 ila 60 dakika içinde değerlendirilmelidir.Özellikle buzdolabında olmak üzere 60 dakikadan uzun süreler boyunca saklanması, struvit veya CaOx kristallerinin in vitro oluşumuna neden olabilir.İdrar çeşitli yollarla toplanabilse de, sistosentez çoğu durumda uygulama standardı haline gelmiştir. Sistosentezin faydaları arasında performans kolaylığı, hastalar tarafından tolerans ve distal ürogenital sistem tarafından kontamine olmamış örneklerin toplanması yer alır. 2. Görüntüleme (Röntgen-Ultrasonografi) Üretra dahil olmak üzere tüm idrar yolu radyografiye alınmalıdır.Mesane duvar kalınlığının, kitle lezyonlarının, taşların, kan pıhtılarının, ekojenik döküntülerin, divertikül ve ektopik üreterlerin değerlendirilmesinde ultrasonografi muayenesi kullanılabilir. A. Kedi İdiyopatic Sistit (FİC) İdiyopatic sistit alt üriner sistem hastalığının belirtilerine neden olan kronik, steril, inflamatuar bir süreçtir. Etiyoloji tam olarak anlaşılamamıştır ve tedavi hem klinisyen hem de sahibi için genellikle sinir bozucudur. FLUTD'li genç kediler için en yaygın tanıdır (ikinci en yaygın ürolitiyazdır). FIC sadece hastalara neden olduğu ağrı ve sıkıntıdan dolayı değil, aynı zamanda kedilerin barınaklara bırakılmasının önemli bir nedeni olan ev kirliliği ile yüksek oranda ilişkili olması nedeniyle önemlidir. Çoğu hasta 2 ila 6 yaşlarında tanı alır; FIC, 1 yaşından küçük veya 10 yaşından büyük kedilerde nadirdir. FIC'li kedilerde en yaygın klinik bulgular periüri, pollakiüri, dizüri, idrar yapma girişimleri sırasında seslendirme ve hematüri'dir. Bu klinik bulgular FIC'ye özgü değildir ve diğer FLUTD nedenleri olan kedilerde de ortaya çıkabilir. FIC tanısı için altın standart test yoktur; aslında bir dışlama teşhisi. FIC'li kedilerin fizik muayenesi dikkate alınmayabilir veya ağrılı kalınlaşmış bir mesaneyi ortaya çıkarabilir. Bazı kediler, mesanenin üzerinde bölgenin kronik aşırı tımarlanması sonucu bilateral ventral abdominal ve inguinal alopesi gösterir Tedavi; Çevresel stres faktörlerini azaltın, su tüketimini destekleyin,ağrı kesici ilaçlar,antidepresanlar. B.Ürolitiyaz ve Ürethral Plaklar Ürolitler, esas olarak az miktarda organik matrikse sahip kristalloidleri içeren organize betonlardır. Ürolitlerin en yaygın bileşenleri struvit ve CaOx'tur, ancak son zamanlarda kurutulmuş katılaşmış kandan oluşan ürolitler bildirilmiştir. Struvit Ürolitleri; Hem diyet tedavisi yoluyla taş çözünmesi hem de taş çıkarılması struvit ürolitli kediler için tedavi seçeneklerdir. Kalsiyum Oksalat Ürolitleri; Bugüne kadar, CaOx ürolitleri için herhangi bir hesaplanabilir diyet bulunmamaktadır. Tek etkili tedavi, genellikle cerrahi veya VU yoluyla taşların fiziksel olarak çıkarılmasıdır. C.Alt Üriner Sistem Enfeksiyonları İran kedileri, dişi kediler, artan yaş ve azalan vücut ağırlığı tipik olarak İYE için risk faktörleri olarak bulunmuştur. Üretral kateterizasyon ve perineal üretrostomi de bakteriyel İYE riskini artırır. Bakteriyel İYE, kalıcı üriner kateterlere sahip sağlıklı erkek kedilerde gelişebilir; kateterizasyon süresi ile enfeksiyon riski artar. Alt idrar yolu enfeksiyonu olan kedilerde pollakiüri, dizüri, strangüri, hematüri ve periüri dahil olmak üzere tipik spesifik olmayan FLUTD belirtileri vardır. D.Neoplaziler Tümörler kedilerin alt idrar yollarında herhangi bir yerde ortaya çıkabilse de, mesane en yaygın yerdir, çünkü mesane epitelyumu idrarda bulunan kanserojen maddelere uzun süre maruz kalmıştır. Genel olarak, prevalansa ilişkin veriler az olmasına rağmen, alt üriner sistemin neoplazisi nadirdir. Kedilerde en sık bildirilen mesane tümörü geçiş hücreli karsinomdur (TCC); bildirilen diğer tümör tipleri arasında skuamöz hücreli karsinom, adenokarsinom, leiomyosarkom, hemanjiyosarkom ve lenfoma bulunur. E.Travma En sık görülen alt idrar yolu hasarı mesane rüptürüdür, ancak üretral rüptür de görülebilir. F.İdrar Kaçırma İdrar kaçırma kedilerde köpeklerden çok daha az görülür. En sık nedenleri nörolojik bozukluklar veya konjenital anormalliklerdir.